fensiklidin

Phencyclidine (PCP) 1950'li yılların sonlarında anestezi olarak kullanılmak üzere geliştirilmiş, ancak PCP'nin meşru tıbbi kullanımı 1962'de yan etkileri (şiddetli anksiyete, sanrılar ve psikozlar) nedeniyle kesilmiştir. ).

semptomlar

Fensiklidin beyni deprese eder ve kullanıcılar ağrıya karşı duyarlılıklarını yitirmelerine ek olarak, tüketimden kısa süre sonra sıklıkla kafaları karışır ve şaşkınlığa uğrarlar. Salivasyon ve terleme, aynı zamanda kan basıncı ve kalp atım hızı artabilir. Kas titreme yaygındır.

Yan etkileri

Çok yüksek fensiklidin dozları, sıklıkla felç, işitme halüsinasyonları, nöbetler, yüksek ateş, koma ve muhtemelen ölümle sonuçlanan hipertansiyona neden olur.

Kronik PCP tüketimi beyin, böbrek ve kaslara zarar verebilir. Şizofreni olan kullanıcıların da PCP'yi tüketmesinden günler veya haftalar sonra psikotik olma olasılığı daha yüksektir.

tedavi

Gastrik lavaj, PCP'nin vücuttan atılmasını hızlandıran ilaçların yanı sıra gerçekleştirilebilir. Kan basıncı, kalp hızı ve solunum sürekli izlenmekte ve sakinleştirici verilebilmesine rağmen, kullanıcılar rahatlamak için sessiz bir odaya yerleştirilmektedir.