Çocuk ve ergenler, yaşa, gelişimine ve kişiliğine göre kanser tanısına farklı şekilde tepki gösterirler. Bununla birlikte, aynı yaşta çocuklarda yaygın olan bazı duygular vardır, bu nedenle ebeveynlerin çocuklarının kanserle başa çıkmasına yardımcı olmak için yapabileceği bazı stratejiler de vardır.
Kanserde kanser yapmak mümkündür, ancak her zaman haberlerin gelişi en iyi şekilde alınmaz, tedaviye ek olarak pek çok yan etkiye de neden olur. Bununla birlikte, bu hassas aşamayı daha nazik ve rahat bir şekilde aşmanıza yardımcı olabilecek bazı stratejiler vardır.
6 yaşına kadar çocuklar
Nasıl hissediyorsun?
Bu yaştaki çocuklar ebeveynlerinden ayrılmaktan korkarlar ve üzüntü verici, çığlık atma, dayak yapma veya ısırma gibi acı verici tıbbi prosedürlerden geçmeleri gerektiğinden korkarlar. Buna ek olarak, kabusları olabilir, yatak ıslatma veya başparmak emme gibi eski davranışlara sahip olma ve işbirliği yapmayı reddetme, emirlere direnme veya diğer insanlarla etkileşim kurma gibi.
Ne yapmalı?
- Sakin ol, sarıl, sarıl, şarkı söyle, çocuk için bir şarkı çal ya da oyuncaklarla dikkat dağıt;
- Tıbbi testler veya prosedürler sırasında daima çocuğunuzla kalınız;
- Yatak odasında çocuğun en sevdiği hayvan, battaniye ya da oyuncak var;
- Çocuğun kişisel eşyaları ve çizimleriyle iyi aydınlatmaya sahip neşeli, renkli bir hastane odası oluşturun;
- Çocuğun uyku ve yemek zamanları gibi alışılmış zaman çizelgesini koruyun;
- Çocukla oynamak, oyun oynamak ya da aktivite yapmak için zamanınızı ayırın;
- Çocuğun yanında bulunamayan bir ebeveyni görmesi ve duyması için telefon, bilgisayar veya başka araçlar kullanmak;
- Ne olup bittiğini anladığın zaman bile çok basit bir açıklama yap, "Sen bugün biraz üzgün ve yorgun hissediyorum ve ağlamak daha iyi olmam için bana yardım ediyor";
- Çocuğa, ısırmak, çığlık atmak, vurmak ya da tekmelemek yerine duygularını çizmek, konuşmak ya da vurmak gibi sağlıklı bir şekilde ifade etmeyi öğretin;
- Örneğin, eğer mümkünse, tıbbi muayenelerle veya prosedürlerle işbirliği yaparak, bir dondurma vererek iyi bir çocuk davranışını ödüllendirin.
6 ila 12 yaş arası çocuklar
Nasıl hissediyorsun?
Bu yaştaki çocuklar okulu atlamak zorunda kaldıklarından ve okulda arkadaşlarına ve sınıf arkadaşlarına bakmayarak, kansere neden olabileceğini düşündükleri ve kansere yakalanabileceklerinden endişe ettikleri için üzgün olabilirler. 6 ile 12 yaş arasındaki çocuklar da öfkeli ve üzgün olabilirler çünkü hasta olmuşlar ve hayatları değişmiştir.
Ne yapmalı?
- Tanı ve tedavi planını çocuğun anlaması için basit bir şekilde açıklayın;
- Çocuğun tüm sorularına içtenlikle ve basitçe cevap verin. Örneğin, çocuk sorarsa "İyi olacak mıyım?" dürüstçe cevap verin: "Bilmiyorum, ama doktorlar mümkün olan her şeyi yapacağız";
- Çocuğun kansere neden olmadığına dair ısrar ve ısrar edin;
- Çocuğa, üzgün ya da öfkeli olma hakkına sahip olduğunu öğretin, ancak ebeveynleri ile bunun hakkında konuşmalı;
- Öğretmenle paylaşın ve çocuğa neler olup bittiğini sınıflandırarak, çocuğu da bunu yapmaya teşvik edin;
- Günlük yazma, çizim, resim, kolaj veya fiziksel egzersiz etkinliklerini düzenlemek;
- Ziyaretler, kartlar, telefon görüşmeleri, yazılı mesajlar, video oyunları, sosyal ağlar veya e-posta yoluyla çocuğun kardeşleri, arkadaşları ve okul arkadaşları ile bağlantı kurmasına yardım edin;
- Çocuğun okulla iletişim kurması, bilgisayar aracılığıyla derslere devam etmesi, konuya ve ev ödevlerine erişimi olması, örneğin;
- Çocuğu aynı hastalığa sahip diğer çocuklarla tanışmaya teşvik edin.
13-18 yaş arası gençler
Nasıl hissediyorsun?
Gençler, okulu kaçırmaları ve arkadaşlarıyla birlikte olmayı bırakmaları gerektiğini düşünürler ve özgürlük veya bağımsızlıklarının olmadığını ve her zaman mevcut olmayan arkadaşlarının veya öğretmenlerinin desteğine ihtiyaç duyduklarını düşünürler. Gençler ayrıca kansere yakalanmakta veya pozitif düşünmeye çalışmakta ve diğer zamanlarda anne-babalara, doktorlara ve tedavilere karşı ayaklanabilmektedir.
Ne yapmalı?
- Rahatlık ve empati teklif edin ve hayal kırıklığıyla başa çıkmak için mizah kullanın;
- Ergen, tanı veya tedavi planı hakkındaki tüm tartışmalara dahil edilir;
- Ergenleri doktorlara sorular sormaya teşvik edin;
- Ergenin kansere neden olmadığı fikrini ısrarlı ve güçlendirin;
- Gençlerin sağlık çalışanlarına yalnız konuşmasına izin verin;
- Gençleri hastalıklarıyla ilgili haberleri arkadaşlarıyla paylaşmaya ve onlarla iletişim halinde olmaya teşvik edin;
- Gençleri, duygularını ifade edebilmeleri için bir günlük yazmasını teşvik edin;
- Mümkünse arkadaşlarınızdan ziyaretler düzenleyin ve aktiviteleri planlayın;
- Gençlerin okulla iletişim kurması, bilgisayar aracılığıyla derslere devam etmeleri, konuya ve ev ödevlerine ulaşmaları, örneğin;
- Gençlerin aynı hastalığa sahip diğer gençler ile iletişim kurmasına yardımcı olun.
Ebeveynler de çocuklarının bu teşhisi ile uğraşırlar ve bu nedenle onlara iyi bakmaları için kendi sağlığına dikkat etmeleri gerekir. Korku, güvensizlik, suçluluk ve öfke bir psikolog yardımı ile hafifletilebilir, ancak ailenin desteği de güçleri yenilemek için önemlidir. Bu nedenle, ebeveynlerin hafta boyunca dinlenmek ve bu ve diğer konular hakkında konuşmak için anları ayırmaları tavsiye edilir.
