Kemoterapi veya radyoterapi gibi kansere yönelik tedaviler gerektiğinde, kemik iliğinin otomatik transplantasyonu yaygın olarak kullanılır.
Normalde, kemik iliğini otomatik transplante etme işlemi, tedaviden önce hastanın vücudundan sağlıklı hücreleri uzaklaştırmak ve daha sonra tedaviler bittiğinde tekrar enjekte etmek ve vücudun daha sağlıklı hücreler üretmesini sağlamaktan ibarettir.
Kemik iliğinin otomatik transplantasyonu çoğunlukla lenfoma, multipl miyelom veya lösemi hastalarında kullanılır, çünkü bu tip hastalıkları tedavi etmek için daha büyük dozlarda kemoterapiye ihtiyaç vardır.
Otomatik İliği Transplantasyonu Nasıl Çalışır?
Kemiğin kendiliğinden nakledilmesi için onkolog, kalça içerisine bir enjeksiyon yoluyla hastanın kalçalarından bir kemik iliği numunesi çıkarır. Numune daha sonra bir laboratuvara gönderilir ve malign hücreye sahip değilse yüksek dozda kemoterapiden sonra kullanım için saklanır.
Kemoterapi veya radyoterapi ile yapılan tedavilerin ardından, sağlıklı kemik iliği hücreleri, kan hücrelerinin üretimini arttırmak için hastanın kan dolaşımına geri enjekte edilir ve bunlar, kanser tedavilerinden sonra büyük ölçüde azalır.
Otomatik nakledilen iliğin nasıl kurtarılacağı
İlik transplantının total toparlanması nakilden birkaç aydan iki yıla kadar sürer, ancak hastanın nakilden sadece 4 hafta sonrasına kadar hastanede kalması gerekir, çünkü bu süre zarfında daha yüksek enfeksiyon ve hemoraji riski vardır.
Otomatik İliği Nakli Riskleri
Oto-kemik iliği transplantasyonunun başlıca riskleri şunlardır:
- Bulantı, kusma veya ishal;
- Ağızda yaralar;
- Saç dökülmesi;
- Aşırı kanama;
- Pnömoni gibi tekrarlayan enfeksiyonlar;
- kısırlık;
- Depresyon.
Bu riskler, ilerlemiş kanserli hastalarda, transplantasyon öncesi kullanılan yüksek doz kemoterapi nedeniyle daha yaygındır.
Kemik iliği transplantasyonunun nasıl çalıştığı hakkında daha fazla bilgi edinin:
- Kemik iliği nakli
- Kemik iliği bağışı
