Konstriktif perikardit

Konstriktif perikardit, skar benzeri, fibröz doku kalbin etrafında geliştiğinde ve boyut ve işlevini azaltabildiğinde ortaya çıkan bir hastalıktır.
Kalsifikasyonlar da oluşabilir, bu da kalbe kan taşıyan damarlarda basıncın artmasına neden olarak sıvının kalbe girmemesine ve sonunda vücudun çevresinde birikmesine ve karın ve ayaklarda şişmeye neden olabilir.

Constrictive Pericarditis belirtileri

Konstriktif perikardit belirtileri şunlardır:

• Deri ya da anasarca boyunca dağılmış şişme;
• Boynun damarlarının boyutunda artış;
• Şişmeye bağlı abdominal distansiyon;
• Bacaklarda ve ayak bileklerinde şişme;
• Zorlukla nefes alma;
• yorgunluk;
• İştahsızlık ve kilo kaybı;
• Sindirim zorluğu.

Konstriktif Perikardit Nedenleri

Konstriktif perikarditin nedenleri genellikle bilinmemektedir, ancak bunun bir sonucu olabilir:

• Romatoid artrit veya sistemik lupus eritematozus gibi hastalıklar;
• Önceki yara;
• Kalpteki ameliyatlar;
• Bakteriyel enfeksiyon;
• tüberküloz (gelişmekte olan ülkelerde ana neden);
• mediastenin radyasyonu;
• tümörleri;
• travma;
• ilaçlar.

Konstriktif perikardit tanısı

Konstriktif perikardit tanısı şu şekilde yapılır:

• Fizik muayene;
• Rx toraks;
• elektrokardiyografi;
• ekokardiyografi;
• Bilgisayarlı tomografi;
• Manyetik rezonans görüntüleme.

Tanıyı doğrulamak için, kalbin genel koşullarını değerlendirmek amacıyla bir kalp kateterizasyonu türü olan hemodinamik bir çalışma gerçekleştirilebilir.

Konstriktif perikardit tedavisi

Konstriktif perikardit tedavisi aşağıdaki ilaçları alarak yapılmalıdır:

• Antitüberküloz Tedaviler: ameliyattan önce başlatılmalı ve 1 yıl süreyle sürdürülmeli;
• Kalp fonksiyonunu iyileştiren ilaçlar;
• Diüretikler: fazla sıvıyı azaltmaya yardımcı olur;
• antienflamatuarlar ve kolşisin yardımcı olabilir;
• Perikartı çıkarmak için ameliyat: özellikle kalp yetmezliği gibi diğer kalp hastalıkları ile ilişkili durumlarda. -> Kronik vakalarda kesin tedavi.

Kalbin fonksiyonundaki büyük kısıtlılıkların daha fazla ölüm riskine sahip olabileceği ve cerrahinin yararının daha düşük olabileceği için, cerrahinin ertelenmemesi önemlidir.